De succesvolste Winterspelen ooit, 24 medailles! Vandaag bij de koning, morgen overal in het land individuele huldigingen. Komend weekend de Nederlandse kampioenschappen op de ‘coolste baan van Nederland’ in het Olympisch Stadion, van 21 tot en met 23 maart zelfs nog een WK-allround in Heerenveen; het schaatsseizoen druppelt nog wel even door. Maar de gouden schoenveters met aan het uiteinde het Nederlandse rood, wit en blauw werden vandaag hier bij de plaatselijke AH al massaal gratis gedumpt. Zaterdag begint in West-Europa het wielerseizoen weer en zondag gaat alle aandacht uit naar het zo beladen voetbalduel Feyenoord-Ajax.
Gelukkig maar, er is nog sportleven na dat overigens fantastische Sotsji! En De Wereld Draait Door is ook weer op televisie. Hoewel ik me na de eerste na-olympische uitzending meteen afvraag of we daar nu zo blij mee moeten zijn. Gisteravond werd in dit ‘inteelt-programma’, met al jarenlang telkens weer dezelfde terugkerende ‘vriendengasten’, richting toekomst gekeken. Op zich interessant en natuurlijk is elke opmerking dan ook arbitrair. Niets mis mee. Maar toch, het resultaat verbaasde mij.
‘Welk olympisch moment zal de tand des tijd doorstaan, wat zal nog generaties lang gememoreerd worden?’, was de vraag. Wat zal over pakweg 16 jaar een uitgelezen onderwerp zijn voor mooie programma’s als ‘Andere Tijden Sport’ en/of ‘Bureau Sport’?
Ik ging er eens goed voor zitten. In de hoop dat Tom Egbers, Erik Dijkstra en Dirk-Jan Roeleven, mensen die ik in principe hoog heb zitten, aan mijn verwachtingen zouden voldoen. Maar de een had het over Carien Kleibeuker en haar dochter die hij dan wilde opzoeken, de ander over de man/vrouw die tijdens de 500 meter-rit van Jan Smeekens besloot de tijd van Ronald Mulder ‘bij te stellen’. En weer een ander wilde vooral weten hoe het nu precies zat met de rugblessure van Sven Kramer. Mooie journalistieke diepgang zag je ze tevreden denken.
Er zijn over die succesvolste Nederlandse Winterspelen ooit inderdaad héél veel mooie verhalen te vertellen, veel is de moeite waard om later nog eens in te duiken, maar wat mij betreft wil ik maar één ding echt weten: Waarom bedankte Jorrit Bergsma op de valreep voor zijn reserveplaats in de ploegenachtervolging?
Waar kwam die rebellie van die altijd zo keurige jongen, die echt wel in ploegbelang kan denken en spreken, vandaan? Wat was hem aangedaan? Waarom viel social-media-Nederland zo over hem heen. En waarom schoof zelfs het journaille deze affaire weer vliegensvlug onder het tapijt?
Jorrit Bergsma, een prachtig mooie en bescheiden marathonschaatser, verstoorde in Sotsji de olympische droom van volksheld Sven Kramer op de tien kilometer. Hij reed een buitengewoon goede race, maar toch ging na afloop alle aandacht uit naar het verlies van zilveren Sven en niet naar de uitzonderlijke prestatie van Jorrit. Het deed me denken aan die keer dat het voetbalclubje van mijn jeugd het grote Ajax versloeg. Toen ging het ook vooral over het falen van Ajax en niet over de unieke prestatie van Roda JC.
Natuurlijk begrijp ik wat die nederlaag van Kramer met hem deed en ik zag ook het journalistieke belang daarvan in. Maar ik vond het toch genant om te zien hoe Kramer al meteen na die tien kilometer de prestatie van Bergsma naar beneden haalde door te zeggen dat hij ‘te veel last had van een zere rug’. Had dat de dag ervoor gezegd, of de dag erna.
Bovendien ergerde ik me aan de manier waarop hij het feestje in het Holland House bedierf voor de winnaar van het goud en de eveneens blije bronzen medaille-vierder. Die, Bob de Jong, zei daar nog even iets over, waar Jorrit Bergsma zich vooral afzijdig hield. Maar ook de terechte opmerkingen van De Jong werden in de media slechts terzijde opgevoerd.
Wat me meteen brengt op mijn ‘stiel’, mijn oude vakgebied, de sportjournalistiek. Waarom werd er in Sotsji zo kritiekloos meegedeind op het Oranje-succes? Waarom nam niemand het op voor Jorrit Bergsma, die op social media zelfs werd weggezet als ‘landverrader’? Waarom werd de reputatie van de koning, lees Kramer, blind beschermd? Waarom werden de pijlen niet gericht op de reden waarom Bergsma zich zo kort voor de beslissende race had teruggetrokken?
Met kromme tenen las ik de column van Peter Middenkoop in de Volkskrant. “Jorrit Bergsma leek zo sympathiek, maar hij zou zelfs in geval van nood zijn ploeg laten stikken” schreef hij. “Was hij vergeten op te zoeken wat het woord ‘reserve’ betekent”, schreef hij ook. Hij noemde hem zelfs: “niet intelligent.”
Voor degenen die de draad zijn kwijtgeraakt: Jorrit Bergsma had de ‘heilige’ Sven Kramer dus verslagen op de tien kilometer en stond vervolgens reserve voor de ploegenachtervolging. Die wordt verreden met drie mensen. Soms wordt de reserve ingezet, andere landen doen dat ook. Want die krijgt aan het einde dan ook gewoon een medaille. Nederland begon tegen het door ziekte uitgeholde zwakke Frankrijk. Die rijders kwamen alleen maar aan de start om even een olympisch diploma (achtste) veilig te stellen. Jorrit Bergsma had daar bij wijze van spreken in z’n eentje nog van kunnen winnen.
Hij had ook juist in die eerste ronde op enige coulance van bondscoach Arie Koops gerekend. Dan had ook hij bij de eindafrekening een zekere gouden medaille en 25.000 euro gekregen. Maar waar Koops, die publiekelijk jokte, in de vrouwenploeg wel ‘wisselde’, daar hield hij het bij de mannen bij Kramer, Blokhuijsen, Verweij. Dat wekte op z’n zacht gezegd verbazing.
Wat was de rol van TVM, de sponsor van Kramer en Verweij in deze beslissing? In hoeverre was dit een commerciële beslissing? Speelde Sven Kramer (zijn manager?), die als enige man nu twee keer goud kon winnen, hier nog een rol in? Hoe kon een aardige jongen als Bergsma opeens woorden als ‘het plezier van mijn goud op de tien kilometer is verpest’ en ‘ik voel mij genaaid’ in zijn mond nemen?
Was het niet zo dat bondscoach Koops al eerder had aangetoond dat hij partij koos voor de lange baanploeg van TVM en het niet zo zag zitten in de marathonschaatsers van de BAM-ploeg van Jillert Anema? Was er misschien enige ‘kift’ ontstaan doordat diezelfde Jillert Anema daags na de tien kilometer alle aandacht in Nederland naar zich toe had getrokken door in een hilarisch interview met CNBC op een mooie manier de vloer aan te vegen met die arrogante Amerikanen?
Of, erger nog: Werd er soms ordinair, ouderwets met de geldbuidel gerammeld?
Waarom? Twee weken lang heb ik naar fantastische sport gekeken, ik heb ook echt genoten van Studio Sportwinter, maar waar waren zij in de affaire Bergsma? Al die gespecialiseerde commentatoren; mooi hoor, hoe Ritsma en Wennemars dat deden. Maar waar bleven zij toen de hele Nederlandse ploeg op de voorlaatste dag in de studio zat, op de dag dat Bergsma had gezegd dat hij zich buitengesloten voelde, zelfs ‘genaaid’?
Misschien mag je van Ritsma en Wennemars niet verwachten dat ze daar diep op in gaan, maar gespreksleider Henry Schut, de presentator, had toch de rol van journalist en ook hij toonde zich vooral een ‘supporter’. Hij kon niet onder de desertie van Bergsma uit, maar hij raffelde het af. Eventjes Bergsma aan het woord laten, voor de goede orde ook coach Koops, maar het dan vooral snel afsluiten, nota bene met de woorden dat het slechts om een ‘binnenbrandje’ ging en ‘dat we het vooral niet groter moesten maken dat het was’.
Dat moet je natuurlijk nooit doen, maar het kleiner maken dan het is, is nu ook weer niet de bedoeling van de journalistiek. Er was alweer goud gewonnen, daar moest de focus op worden gelegd. De feestvreugde moest en zou weer snel de overhand krijgen. Dat is – een enkele uitzondering daargelaten – blijkbaar ‘olympische journalistiek’ anno 2014. Kritiekloos meedeinen met de massa, op het succes.
Maar mocht ik over 16 jaar nog leven (help ik ben dan al 74!) dan hoef ik die tijdwaarnemer niet te zien, dan hoef ik niet geconfronteerd te worden met de dan 21-jarige dochter van Carien Kleibeuker en dan interesseert ook die rugblessure van Sven Kramer me niet. Dan wil ik alleen maar weten waarom Jorrit Bergsma tot die even hulpeloze als hopeloze actie kwam die helemaal niet bij hem past. Hij gooide er zelfs 25.000 euro mee in de prullenbak! Ik ken niemand die dat zomaar doet.
De werkelijke reden achter zijn afzegging, met alle ins en outs, inclusief de bedragen; ik hoop dat in elk geval nog te mogen mee maken.
De jaren vertellen ons vaak wat de dagen nog niet weten. Al vind ik het eigenlijk ook wel ietwat overdreven om daar zestien jaar op te moeten wachten. Dus kom op journaille! Laat me weer trots zijn op mijn vak! Mee juichen kunnen we allemaal. Maar ik wil weten waarom een jongen als Jorrit Bergsma, glorieus winnaar van goud op de tien kilometer, in een fantastische tijd, door alles en iedereen werd afgeserveerd. Ook door jullie.
Fantastisch artikel Guido! Ik heb het met ontzettend veel plezier zitten lezen!
Zeer goede column !!!!
ik blijf even hangen aan het woordje 'vervolgens' en vraag me af: was Bergsma niet al vóór de spelen reserve?
ben ook wel benieuwd. maar klopt dit: "Bergsma had de ‘heilige’ Sven Kramer dus verslagen op de tien kilometer en stond vervolgens reserve " of stond Bergsma sowieso reserve, al voor de spelen?
Waarheden en halve waarheden en misschien niet al te objectieve benaderingen in dit stukje.
Het blijft een rare situatie inderdaad, iemand die €25.000 (naja, de helft, belastingdienst e.d) weggooit.
Maar hij is niet na de 10k reserve gezet en het is voor een coach geen verplichting om iemand op te stellen. Die drie man hebben het trucje zo goed onder de knie, het mocht niet misgaan. Maar goed, we moeten niet in aannames vervallen over afspraken oid.
Dat je zegt dat Kramer maar eerder of later over zijn rug moest beginnen. Vind ik raar. Kramer is een eerlijke jongen en heeft eerlijk antwoord gegeven op de vraag 'wat ging er mis Sven?'. En dat deed hij in een paar woorden waarna hij direct overging op het loven van de prestatie van Bergsma en dat hij zo'n tijd nog nooit op de klokken had gehad.
Doch; dit kon wel eens een erg mooie Andere tijden sport worden. Ik hoop erop!
http://schaatsen.nl/essent-isu-world-cups-2013-2014/nieuws/2013-12-03-nieuwe-namen-in-ploeg-voor-berlijn
Hier was Jorrit wel teamlid van Ned-teampursuitteam; het paste even niet in de voorbereidingen van Kramer en Verweij. En dat was voor onze Arie Louis Koops geen enkel probleem. Wel had hij problemen met het afwezig zijn in de zomer op Vlieland waar het niet in Jorrit, lees Jillert, zijn schema paste… En waar men oa, citaat Ireen Wüst, achter paarden aan moest rennen…
Jorrit is gewoon bestolen!
Heel goed artikel Guido maar ik denk je wel vergist in het noemen van "iedereen". Ik denk juist dat Jorrit bij de echte "karakter" topsporters/mensen juist de harten gestolen heeft om het op deze manier en direct te vertellen hoe hij erover dacht. Ik denk dat je vergist in aantallen mensen die nu juist Kramer uitspugen en zullen blijven uitspugen.
Nog zo'n 'vergeten' affaire: waar de hele (schaats)wereld viel over het afzeggen van de Noren en Skobrev voor de 10km hoor je helemaal niemand meer over het afzeggen van Sven voor de 1500m. Natuurlijk was het mooi dat Jan Blokhuijsen daardoor wél mee mocht doen, maar afzeggen 'omdat je toch geen goud wint' wordt de Noren wél zwaar aangerekend. En uiteindelijk leverde het geen van de afzeggers wat op…
Je geeft zelf het antwoord al. Omdat Kramer zowel koops als de journalisten in zijn macht heeft.. helaas
Na de doping affaire konden we ook concluderen dat de sportjournalisten het er niet veel beter afbrachten dan de Albert Verlindens in de roddelpers. Dat is in dit geval al niet veel beter. Goed stuk dus!
Helemaal mee eens. Daar ben ik ook benieuwd naar.
mijn fysio zei gisteren: Kramer wilde Jorrit niet in het team dat was het punt al vanaf het begin. marathonschaatsers worden door het langebaan circus niet als 'één van hen beschouwd en toen Jorrit ook nog die gouden plak haalde was het helemaal gedaan. En Sven was al zo zielig omdat hij de 10k verloren had.
Respect!
Fantastische column. Ik roep dit al een paar dagen, maar had het vast niet zo mooi verwoord. Complimenten.
Vriendelijke groet,
Raymond de Vries
Bontempi, hulde voor je stuk. Ook ik heb me hooglijk verbaasd over en geërgerd aan de gekleurde, welhaast dwepende verslaggeving. En ik besef eens te meer dat het verdomd jammer is dat jouw stukken niet meer op krantenpapier worden afgedrukt.
Adios, Jos
Ik vond vooral de opmerking van Sven "niks ten nadele van Bergsma" en het vervolgens klagen over zijn rug nou niet bepaald van sportiviteit getuigen….eerlijk gezegd behoorlijk arrogant……alsof hij anders sowieso van Bergsma had gewonnen??? Lekker goed voor de sfeer als je daarna nog samen een team moet vormen en iemand plaatst zichzelf zo lekker boven je…..hoogste tijd dat die beste jongen weer met zijn beide beentjes op de grond gaat komen
Top verhaal, ik had het niet beter kunnen schrijven.
Hey Guido, dit is een mooi en goed verhaal over de ibterne strubbelingen binnen de schaatswereld. Ik ben het op vele vlakken met je eens. Maar, het was niet Ronald maar Michel Mulder die aangepast werd. Respect voor de clean sweep op de 500 meter voor mannen, en met jorrit bergsma had nederland de achtervolging ook wel gewonnen.
Door vlak voor een finale af te zeggen en dit ook nog eens niet binnenkamers te houden getuigt niet van een juiste sportmentaliteit. Het is jammer dat Bergsma zich door deze actie zichzelf tekort doet. In de de uitzending van de Wereld draait door blijkt ook wel dat zijn coach Anema hier een belangrijke negatieve rol in heeft gespeeld.
Door vlak voor een finale af te zeggen en dit ook nog eens niet binnenkamers te houden getuigt niet van een juiste sportmentaliteit. Het is jammer dat Bergsma zich door deze actie zichzelf tekort doet. In de de uitzending van de Wereld draait door blijkt ook wel dat zijn coach Anema hier een belangrijke negatieve rol in heeft gespeeld.
Weet je waar ik nu echt nieuwsgierig naar ben? Wat de personen zelf denken in plaats van de invulling die een ieder denkt te moeten hebben over wat wie denkt of voelt.
Ik blijf toch zitten met de vraag waarom Bergsma zich de dag voor de finale heeft afgemeld en niet eerder of er gewoon na de spelen mee kapt. Hij was al reserve. Ik kan dan ook niet ontkennen dat het op mij overkomt dat zijn nieuwe status als winnaar van de 10k er iets mee te maken heeft.
Ik snap heel goed dat je als coach na twee decepties op de ploegenachtervolging op eerdere spelen voor je (in jouw ogen) sterkste team gaat. Sinds wanneer gaat het belang van Bergsma boven dat van het team?
Zullen wij het de sporters en coaches zelf laten uitzoeken? Niet te veel 'aannemen' en' zou het zo zijn schrijven'..het is wel heel makkelijk om conclusies re trekken als je de werkelijke feiten niet kent! Schrijf dan gewoon een roman!
Dat Jorrit teleurgesteld is omdat er geen beroep op hem is gedaan is begrijpelijk. Sporters zijn nu eenmaal egoïsten anders kwamen ze niet zo ver. Maar in topsport telt helaas maar één ding en dat is winnen en die wint heeft gelijk. Als je niet mee wilt als reserve. moet je dat eerder aangeven. Hij heeft zich helaas niet professioneel opgesteld en dat doet helaas toch wat afbreuk aan zijn geweldige prestatie op de 10 km. #jammer.
In de uitzending van Sportwinter werd Jorrit Bergsma even aan het woord gelaten na de zege op de ploegenachtervolging. Hij voelde zich geen deel van het team.
En terecht bleek even later toen Sven Kramer aan het woord kwam: "vanaf x zijn we met z´n 3-en als team gaan trainen…." waren Svens woorden. Duidelijk lijkt me toch?! Jorrit Bergsma had helemaal gelijk… hij hoorde er niet bij. Erg jammer.
Ik mis het item tijdwaarneming. Duizensten afschaffen maar ook discutabele metingen op zich. Over slechte onderzoeksjournalistiek gesproken. Mijn mond viel open….
Bergsma heeft zich niet goed gedragen door kort voor de finale af te zeggen. Daarmee is hij geen sportheld en doet hij aan al zijn prestaties afbreuk. Ik vind Bergsma nog steeds een mannetje zonder ruggegraat en de kool voor het sop niet waard. Dit soort stemming makende stukken, zoals als deze blog, zijn misschien des Nederlands om in elk hoenderhok knuppeltjes te gooien en complottheorieën te bedenken en als waarheid te brengen. Bergsma heeft prachtig gewonnen op de 10 kilometer, en daar blijft het bij. Hij is en blijft een zwakkeling door kort voor de finale te hebben afgezegd. Punt.
Het klopt inderdaad dat er gevoelsmatig een hoop informatie over het terugtrekken van Bergsma wordt achtergehouden. Dat komt in eerste instantie denk ik wel door Jorrit zelf, die in de media echt wat zelfverzekerder mag overkomen en best wat mediatraining kan gebruiken om voor de camera een coherent en goed voorbereid verhaal te komen vertellen. Ook de KNSB en de bondscoach in het bijzonder hadden deze kwestie beter moeten beschermen en er had resoluter moeten worden opgetreden om de zaak niet op te blazen.
Ik ben echter wel verbaasd over je argumenten dat de journalistiek kritiekloos is omgegaan in deze zaak en zich allemaal klakkeloos achter Kramer zouden hebben geschaard. Ik vind juist dat er deze Olympische spelen erg kritisch is omgegaan met de uitspraken en prestaties van de Nederlanders. Denk aan het excuus van Kramer over de rugblessure, de medaille van Ter Mors die ze liever op shorttrack had behaald, en in mindere mate ook de prestaties van de snowboarders. Als sporters hun verhaal vertellen en het komt onvolledig over; ja, dan krijgen ze het te horen. Vooral Ritsma en Wennemars waren af en toe stevig in hun uitspraken en dat Henry Schut zich daarin wat terughoudender opstelde kon ik begrijpen. Hij was immers naast journalist ook televisiepresentator en gespreksleider. En dat tijdens de Olympische Spelen, voor de eerste keer en als opvolger van Mart Smeets.
Ik denk persoonlijk dat Bergsma zwaar onderschat heeft wat zijn beslissing teweeg zou kunnen brengen en ik geloof oprecht dat het niet zijn bedoeling is geweest om zo'n ophef te veroorzaken. Maar ik denk wel dat zijn eigen onvermogen om daar heel erg duidelijk mee naar buiten te treden, mede schuldig aan is.
Als reserve had Jorrit Bergsma ook 25000 euro gekregen, de vraag is of hij dat wist toen hij zich afmeldde. Jillert Anema was in de zomer er al vanuit gegaan dat men niet om Bergsma heen zou kunnen. Vandaar de laconieke houding en het afzeggen voor Vlieland. (http://www.schaatsen.nl/nieuws/2013-06-16-jorrit-bergsma-uit-team-nederland-gezet). Dat deze houding tot ergernis heeft geleid bij Arie Koops en de rijders die er wel voor gingen is voor te stellen. Het was eenzelfde laconieke houding waardoor bij de olympische spelen de ploegenachtervolging al twee keer naast het goud had gepakt. Gisteren bij DWDD bleek dat voor Jorrit de ploegenachtervolging pas na de 10 km in beeld te komen. Dat lijkt mij te laat, veel te laat.
De schrijver geeft aan dat Sven Kramer het feestje na de 10 km in het Heineken House heeft bedorven voor Jorrit Bergsma en Bob de Jong. Maar vervolgens neemt hij niet de moeite om de nieuwsgierig geworden lezers te vertellen wat Sven daar dan voor vreselijks heeft gedaan.Journalistiek gezien heel zwak en op deze manier lijkt het verdacht veel op stemmingmakerij tegen Kramer!
Kan me wel vinden in de woorden van Anoniem. Bergsma was al ver voor de spelen de reserve. Dat accepteer je dan wel of niet. Ga je hier in mee, dan moet je niet als een verwent mannetje dat net de 10 km heeft gewonnen, gaan doen of je ineens recht hebt om te rijden. De reserve afspraak was er, en die blijft dan ook van kracht. Helemaal zwak is het om dan 2 dagen van te voren te gaan roepen in de pers dat je je genaaid voelt, en niet meer mee wilt doen. Dat is pas je team naaien !! Vervolgens geeft hij hele vage interviews met een hoop gemoppel en geen inhoud.
Enorm zonde, want het werpt direct een schaduw over zijn knappe prestatie op de 10 km. Een schaduw die hij echter zelf heeft gecreëerd.
Jammer zo'n negatief stuk. Dit noem ik een vuurtje opstoken. Mijn mening is dat Jorrit, op z'n minst, zwak heeft gereageerd door af te zeggen. Gelukkig voor hem is er vlak voor de finale niets gebeurd, anders had hij in dit geval een heel land tegen zich gekregen, omdat Nederland dan geen ploeg op het ijs kon brengen. Hij heeft hier in mijn ogen geen goede beurt gemaakt.
Ik zou je willen vragen om nog een vervolg op deze beschouwing te schrijven nadat in DWDD van gisteravond wél uitgebreid aandacht is besteed aan Jorrit Bergsma en zijn coach Jillert Anema. Ze zijn uitgebreid in de gelegenheid geweest om toe te lichten wat er die vrijdag precies gebeurde. Matthijs van Nieuwkerk heeft, samen met zijn tafelheer, net zo lang zitten peuteren totdat duidelijk was dat er echt niets meer uit te halen viel. En nog weten we niet het naadje van de kous. Uiterst onbevredigend. Maar nu graag jouw (herziene?) mening…
Sven baalde van zijn verloren tien kilometer. Logisch
Bergsma baalde van het feit dat hij reserve was. Logisch
Kortom iedereen heeft hier gelijk. Logisch
Elk nadeel heeft zijn voordeel Logisch
Wie hier voordeel uit haalt en wie nadeel moeten zij maar zelf beslissen. Logisch toch.
Ze zoeken het maar lekker zelf uit. Ook logisch
Juist ruggengraat tonen.geen ksns om mer te rijden waarom dan nog de schijn ophouden op de la as tste dag en brasf meetrainen?? Eindelijk maar de mond opengooien en een knuppeltje in het hoenderhok gooien ma as r onze sportjournalisten slapen vrolijk door. Kortom: wakker worden en doorvragen. Hoexo team?? Herft jorrit het tesm in de syeek gelaten of was het al lang and er rsom en wilde hij de schone schijn niet langer ophouden?!! Dat is fe vraag. Prima stuk!!
Allereerst vind ik het Kramer zijn goed recht om die rugblessure te benoemen. Het was duidelijk zichtbaar dat hij niet fit was. Ook als hij het niet gezegd had, had iedereen geweten dat er iets niet goed zat. Hij was niet bepaald moe, kon zichtbaar niet alles geven. Vervolgens geeft hij, terecht, de credits aan Jorrit. Want die wist wel fit te blijven, iets wat net zo goed een kwaliteit is als hard kunnen schaatsen. En Bergsma reed ook nog eens heel goed. Kramer heeft de aandacht niet opgeëist, maar de media maakte de keuze om zijn verhaal groter te maken dan het verhaal van Jorrit. Logisch, gezien de voorgeschiedenis in Vancouver. Bij sportwinter zei Kramer, toen het steeds om hem ging: "jongens, hier zit de winnaar van de 10 km, die moeten we niet vergeten". Erg netjes, net als het feliciteren na de rit. Oké, Kramer was niet bepaald in feeststemming. Maar dat lijkt me begrijpelijk. Hij deed een beetje gedesillusioneerd maar verder niet onvriendelijk volgens mij.
Voor Jorrit is het vervelend. Als hij dan wint van Kramer staat hij nog steeds in diens schaduw. En dan het deel 'ploegenachtervolging'. Blijkbaar is het Bergsma niet duidelijk geweest dat hij reserve was. Bovendien heeft hij een punt als hij zegt: "ik had tegen de Fransen kunnen rijden" dan had hij een medaille gekregen en zou zich wat minder buitenstaander van het team voelen. Maar er is net zo goed iets voor te zeggen dat ze gewoon met de vaste drie wilden rijden. Zo konden zij alvast 'warm draaien' Dat Bergsma dan vlak voor de kwartfinales zich afmeldt… dat is gewoon niet de manier om met je negatieve gevoelens om te gaan. Dan zet je je team voor het blok. Spreek het uit en slik je frustratie even in. Maar ik heb ook het gevoel dat Koops Bergsma niet echt mag. Hij zei: ik ging met drie mannen voor goud, en als er dan ruis is (Bergsma dus), dan moet de ruis naar de achtergrond." Klonk erg neerbuigend.
De werkelijke reden waarom Jorrit Bergsma de knuppel in het hoenderhok gooide zal ons zoals werd geschreven later vast helder worden.
Echter vlak voor een finale zeggen dat je niet meer beschikbaar bent omdat je je genaaid voelt!!! Dat laat zien dat je ook NIET in de ploeg thuis hoort. Bah wat een slechte mentaliteit!!!
Denk bij het hele verhaal ook eens aan opstelling van de directeur van de knsb: Arie Koops. Een directeur die coach is en onafhankelijk moet zijn. …
Anoniem, heet jij toevallig sven? Het laat je niet koud hè. Ik vond het prachtig hoe bergsma goud won en vind het jammer dat het Bam team niet namens kazachstan mee mocht doen met de team persute. Daar wringt volgens mij ook de schoen bij Arie kanarie koops
Wat een negativiteit richting Sven. Hij heeft zijn rugblessure zeker niet gebruikt als smoes, heeft zs voor de camera gezegd dat hij in fitte staat waarschijnlijk de tijd van Jorrit ook niet had gereden. Jorrit was voor de spelen al aangewezen als reserve en wilde een makkelijk verdiend goud erbij….
Erg onprofessioneel om op het laatste moment de boel op scherp te zetten. Ik lees in het stuk veel giswerk en geen feiten. Erg zwak.
Ik wil graag iets aan jouw artikel toevoegen, wat het verhaal meer recht aandoet:
Wat een onsympathieke en zielige gasten die Bergsma en zijn trainer. Wat heb ik me aan ze gestoord tijdens het interview op de Wereld Draait Door gisterenavond. Ze hadden er beter: 'Bergsma draait door' van kunnen maken. Bergsma: 'de sympathie van fans moet je verdienen en die verdien je niet door alleen op de 10 kilometer een gouden plak te winnen' (wat natuurlijk wel een prestatie is). Sven is en blijft een held. Hij heeft het verdiend. En dan die stomme trainer van Bergsma, die ook nog stiekem even afgeeft op Sven. Wat een flutvent en wat onsympathiek.
En Jeroen Otter, hij is de grootste (super) held. Hij had die gouden plak moeten hebben i.p.v. Bergsma. Hij heeft het meer dan wie dan ook verdiend. Al zijn passie zit in de sport. Dat voel je en dat zie je. Sven en Jeroen bedankt voor die geweldige Olympische spelen. Ik heb genoten, met uitzondering van dat ene moment… (de 10 kilometer overwinning van Bergsma).
Zoals hierboven in diverse stukken genoemd wordt, Jorrit Bergsma is een super sportman. Hij wint de 10km in een tijd die Kramer nog nooit op een laaglandbaan gereden heeft en misschien ook nooit zal rijden. Verder de reactie van Rintje op de opmerking dat Jorrit geen teamplayer is, Jorrit is als marathonschaatser juist wel een teamplayer. Daarna nog de opmerking dat het allemaal haantjes zijn, dit moet volgens mij slaan op het deel van de TVM ploeg. We kennen meerdere mensen die Sven Kramer uit het verleden kennen, die hebben zitten juichen dat Jorrit de 10km won, jammer dat Jan Blokhuizen dat niet lukte op de 5 km. Voor Sven is een ding belangrijk en dat is zichzelf. Mediatraining heeft hem wat bijgeschaafd. Heel sterk van Jorrit dat hij het lef had zich terug te trekken van de ploegenachtervolging. Als ik terug denk aan de ploegenachtervolging van 4 of 8 jaar geleden,waarbij de ploeg brons won en in begrafenisstemming op het podium stond, Jan Blokhuizen was super blij dat hij een medaille had, maar dat niet mocht zijn van de anderen. Heel onsportief.
Wouw wat goed onder woorden gebracht. Zelfbenoemde ijskoning Sven trek aan de touwtjes. De poppetjes doen gewoon wat hij wil! Blijkt hij ineens een mens te zijn na verlies!
@ Hans, nee ik ben Sven Kramer niet. En het prima is als mensen kritiek hebben op Kramer. Want die heeft inderdaad ook zijn mindere kanten. Maar dat eenzijdig afschilderen als arrogant en slechte verliezer vind ik onterecht. Voor mijn idee heeft hij inmiddels veel meer balans tussen egoïstisch zijn en af en toe toch oog voor een ander hebben. Maar voor iemand van begin twintig (paar jaar terug) waar veel druk op rust is dat lastig. Gewoon een leerproces.
Zelfde geldt voor Bergsma. Ook die is niet enkel goed of slecht bezig. Ik snap zijn frustraties. Het is rot dat hij niet echt wordt opgenomen in het team. De overige drie schaatsers hebben daarin ook dingen laten liggen. Zij hebben na de afmelding nog niet gesproken met Bergsma, terwijl hij inderdaad wel voor hen klaar moet staan als ze niet fit zijn of een wedstrijd niet in de planning past. Dat gecombineerd met de onduidelijkheid over zijn rol, snap ik dat hij zich 'genaaid' voelt. Blijft over dat ik de timing van afmelding niet netjes/professioneel vind. Maar ja, het zat hem blijkbaar toch heel hoog.
Ik mis nog iets in de uiterst subjectieve Nederlandse sportverslaggeving. Ik hoop vooral dat over 16 jaar uitkomt hoe de Nederlanders collectief zo hard schaatsen.
Toen de Oost Duitse dames in de jaren 80 alles wonnen, wist iedere sportjournalist het wel. Nu Nederlandse schaatsers alles winnen blijft het akelig stil. Ik suggereer niets, maar zit met 1 vraag. Hoe hard schaatsen Kramer, Mulder, Wust etc. als ze doping gebruiken? 5.55, 33.8, 3.52 in Sotsji.
Maar ze hebben nu al zo'n voorsprong.
Wat een heisa, Bergsma was al wereldkampioen 10 km, nu ook Olympisch kampioen. De pers sprak over een verrassing, maar dat was natuurlijk niet zo. Hij zal Sven op de 10 km blijven verslaan.
Rugklachten Sven? Lijkt me niet. Koops:"we rijden 3 keer met dezelfde ploeg", ook 3x met Sven binnen 24 uur. Het was dus al zeker dat de rug van Sven niet voor problemen zou zorgen.
Wat Bergsma betreft, die was gewoon ontzettend op zijn ziel getrapt, door … We zullen het later wel horen.
Oh ja als er iemand van baalt dat Sven de 10 km niet gewonnen heeft, dan moet dat Kemkers wel zijn. En die hebben we nog niet gehoord.
Gelul vóór de "spelen" gelul tijdens de "spelen" en gelul na de "spelen" wanneer is iedereen uitgeluld over de "spelen" ? Zelfs dit is gelul over gelul , kan het nog lulliger ?