8 juni 2008, de Kindle-Bühne Wülheide, het enorme zo mooie openluchttheater in de vorm van een amfitheater in Berlijn. Ik had die stad al vaak bezocht. Vooral toen die nog verdeeld was in Oost en West. Historische grond, die ik graag aan mijn zoon Roger wilde laten zien.
Een verenigd Berlijn maakte zich op voor het WK-voetbal, maar Roger en ik waren hier voor iets heel anders. Geschiedenis en Cultuur opsnuiven. En het delen van de livemuziek van Pink Floyd, de band die helaas niet meer bestond. Maar gelukkig was daar Roger Waters. En natuurlijk ‘mijn’ Katie Kissoon.
Ik schreef er onlangs nog over in mijn boek Zuchten van de Ziel. Vanwege het nummer Mother. En vanwege inderdaad Katie Kissoon.
Tijdens datzelfde concert, tijdens diezelfde zwoele avond in historisch Berlijn, was er nog een nummer dat mij bijzonder raakte…
En vooral die woorden…
Hold on soldier…
Nooit gedacht dat het ooit weer zo actueel zou worden.
Op de plek waar Oost en West weer waren verenigd, vertelde ik mijn zoon over de Koude Oorlog, die gelukkig voorbij was.
En nu, zovele jaren later, zijn we weer terug bij af. Niets geleerd van de geschiedenis.
Is it any wonder
That the monkey’s confused
Vandaag heb ik er nog maar eens naar geluisterd. Naar wat Roger en ik toen uit volle borst, met die andere Roger (en Katie), meezongen. En waarvan we toen, in 2008 in dat amfitheater in Berlijn, dachten dat het voltooid verleden tijd was.
Helaas …
The monkey looked up at the stars
And thought to himself
Memory is a stranger
History is for fools
And the Germans killed the Jews
And the Jews killed the Arabs
And the Arabs killed the hostages
And that is the news
And is it any wonder
That the monkey’s confused
Wat zou die aap nu denken over de Russische inval in Oekraïne?
Niets geleerd van de geschiedenis.
In de war.
Rare mensen die mensen.
The monkey is confused.
Again!